Kocam bir yıldır yeni bir şirkete taşındı. Her zaman çok çalışmaya ve şirketteki herkesle olduğu kadar ortaklarla da iletişim kurmaya çalışıyor. Bu yüzden sık sık eve çok geç geliyor ve beni evde yalnız bırakıyor. Bir gün bölüm başkanı Sawaki kocamı eve getirdi, yalnızlığımı görünce bana sıcaklık vermeye çalıştı. İlk başta onu hep reddettim ama yavaş yavaş onun duygularını hissettim ve onun hakkındaki fikrimi değiştirdim. Yedinci gün artık tamamen ona aittim, zihnimde artık sadece onun görüntüsü vardı. Kocam başka bir yere taşınmak istediğinde bile onu takip etmek istemiyorum, bu evde kalıp söz verdiği gibi bana dönmesini bekliyorum...
